ArjanSinterklaas zit er weer op, we hebben de noten en de letter weer in de voorraadkast. Maar hoe maken ze die chocoladeletters? Dit keer geen How It’s made, maar Het Klokhuis zocht het uit.
Daarvoor start Het klokhuis in de Nederlandse havens van Amsterdam. Toch een beetje de grootmacht in de distributie van de cacaoboon. Overigens komt de cacaoboon uit een enorme vrucht van de cacaoboom. Deze vrucht wordt opengesneden waarna de vrucht er als witte drab uit valt. Iedere vrucht bevat zo’n 30 tot 40 van deze bonen. De bonen worden in bananenbladeren gefermenteerd. Hierna worden ze gedroogd in de zon en kunnen ze op transport. Bijvoorbeeld naar Nederland.
In de Nederlandse havens worden de bonen streng gecontroleerd. Hoeveel bonen heb je nodig voor 100 gram? Zitten er veel schimmels in een zak bonen? Of beestjes? En zit de zak dan binnen de tolerantie voor de fabrikant? Dat laatste is wel een enge gedachte nu 😉
In de fabriek worden de bonen gepeld. Dit om de ‘Nip’. De kern van de boon. Hier haal je cacaopoeder en cacaoboter uit. Door de bonen te grillen en daarna te kraken om daarna de nips en de schillen te scheiden. Hierna start het branden op 150 graden. Bacteriën zijn nu ook dood. Na het branden worden ze vermalen tot een cacaomassa die bitter en zuur is. Op dit moment gaan ze persen om de cacaopoeder en cacaoboter uit elkaar te halen.
Dan is het een beetje afhankelijk van wat je wilt. Voor een witte letter gebruik je alleen de cacaoboter met suikers en melkpoeder. Voor puur en melk voeg je de cacaopoeder toe. Wanneer het mengsel klaar is, worden de letters gegoten. In 2016 waren dat er nog zo’n 22.000.000.
Overigens giet je chocolade niet op de temperatuur waarop je het smelt en mengt. Je brengt het eerst wat in temperatuur omlaag om de kristalliseren. Zo voorkom je dat chocolade bij de eerste aanraking al smelt. De mallen trillen ook om luchtbelletjes uit het gietsel te halen.
Reageren